یاس کبود

قُل لِلمؤمِنینَ یَغُضّوا مِن اَبصارِهِم وَیَحفَظوا فُروجَهُم ذلِکَ اَزکی لَهُم اِنَّ اللهَ خَبیر بِما یَصنَعونَ

به مردان مؤمن بگو چشمان خود را کنترل کنند و دامان خود را (از گناه) حفظ نمایند که این بر پاکیزگی شما بهتر است همانا خدا به هرچه می کنید آگاه است .

و َقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ یغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا یبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیوبِهِنَّ وَلَا یبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِى إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِى أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَیمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیرِ أُوْلِى الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطفْلِ الَّذِینَ لَمْ یظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النسَاء وَلَا یضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیعْلَمَ مَا یخْفِینَ مِن زِینَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِیعًا أَیّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ

و به زنان با ایمان بگو دیدگان خود را [از هر نامحرمى] فرو بندند و پاكدامنى ورزند و زیورهاى خود را آشكار نگردانند مگر آن چه طبعاً از آن پیداست(مانند گردی صورت)، و باید روسرى خود را بر روی سینه و گریبان خویش بیندازند و زیورهایشان را جز براى شوهرانشان یا پدرانشان یا پدران شوهرانشان یا پسرانشان یا پسران شوهرانشان یا برادرانشان یا پسران برادرانشان یا پسران خواهرانشان یا زنان [همكیش] خود یا کنیزان مِلکی خویش یا اتباع خانواده که به زنان رغبت ندارند از زن و مرد یا كودكانى كه بر عورت هاى زنان وقوف حاصل نكرده اند آشكار نكنند و پاهاى خود را [به گونه اى به زمین ]نكوبند تا آنچه از زینت شان نهفته مى دارند معلوم گردد. اى مؤمنان!همگى [از مرد و زن ]به درگاه خدا توبه كنید امید كه رستگار شوید

نکته های این آیه

1.به لحاظ تاریخی زنان عرب قبل از نزول این آیه به رسم عادت روسری را از پشت گوشها می گذراندند و در نتیجه گوشها ، گوشواره ها ، چهره ، گردن و گریبانشان نمایان بود معنای آیه این است که دو طرف روسری را از راست و چپ جلو بیاورند و به طرف چپ و راست بر گریبان بیندازند این دستور موجب می شود که گوشها و گوشواره ها و گردن و گریبان پوشیده و چهره باز بماند.

2. از این آیه دریافت می شود که پوشاندن «چهره و دو دست » بر زن واجب نیست 

شأن نزول:

جوانی از انصار مدینه ، زن زیبایی را دید که از راهی می گذشت . جوان با چشمانش او را همراهی می کرد و چنان محوی تماشای وی شده بود که صورتش به استخوان یا شیشه ای خورد که در دیوار بود و زخمی عمیق بر گونه اش نشست .

جوان ناگهان خود را غرق در خون یافت . سوگند یاد کرد که این واقعه را به رسول خدا(ص) گزارش دهد . پیامبر اکرم (ص) وقتی این صحنه را دید ، داستان را جویا شد . جوان ، قصّه خویش بازگفت.جبرئیل نازل شد و آیه فوق را بر پیامبر تلاوت کرد